تحمل کردن افراد متفاوت در اکوسیستم استارتاپی هر شهری کافی نیست 1395/01/16

عصر امروز با دوستی در مورد افراد موجود در اکوسیستم استارتاپی تبریز صحبت می‌کردیم. صحبت به جایی رسید که یهو برگشتم و گفتم «گاهی وقت‌ها تحمل کردن بعضی از رویکردها و افراد خیلی سخت می‌شه». و حالا که چند ساعت از رفتن  اون دوست می‌گذره و کمی آروم‌تر شدم حس می‌کنم حرفی که زدم از روی خستگی این روزهام هست.

واقعیت ماجرا این هست که تو اکوسیستم تبریز و کلن هر شهری در ایران افرادی وجود دارن که واقعن دغدغه بهتر شدن وضعیت اون شهر برای راه‌اندازی استارتاپ‌ها دارن ولی لزومن رویکردی که دارن با تفکرات من یکسان نیست. یکی از عقایدی که من داشتم این بود که باید سعی کنیم همه رو کنار هم داشته باشیم و هم دیگه رو تحمل کنیم. حالا که یکم بیشتر به موضوع عمیق می‌شم می‌بینم که ما «نـیـاز» داریم، تاکید می‌کنم نیاز داریم به داشتن رویکردهای متفاوت. این موضوع یه امر «اختیاری» نیست. یعنی من باید رویکردم رو از اینکه باید کسی رو «تحمل کنم» به اینکه «نیاز هست» به بودنش تغییر بدم.

بیایین این مورد رو با یه مثال عینی باز کنیم؛ چندین سال بود که جلسات باز نرم‌افزاری تبریز هر هفته برگزار می‌شد. ما معمولن سالی یه بار جلسه‌ای می‌ذاریم که اعضا شرکت می‌کنن و در مورد تغییراتی که باید در سال جدید در جلسات بدیم صحبت می‌کنیم. در آخرین جلسه که سال قبل داشتیم ایده‌های مختلفی برای بهتر شدن جلسات مطرح شد که خیلی از اون‌ها باهاشون مخالفت شد و هیچ وقت در سال جدید از اون‌ها استفاده نشد. به نظرم کاری که می‌تونستیم بکنیم این بود که به جای اینکه اون ایده‌های جدید رو تو اون جلسه نابود کنیم، یه دورهمی جدید رو با اون رویکردها ترتیب می‌دادیم. چه اشکالی داره ما دو تا رویداد دورهمی در مورد بحث‌های فنی و نرم‌افزاری تو شهر داشته باشیم ولی با رویکرد‌های متفاوت. به نظرم حتا این خودش باعث می‌شد که کیفیت هر دو دورهمی بالا بره و سرآخر به نفع کل اکوسیستم بود.

شاید بگین که آرش آیا این کار باعث نمی‌شه گروه‌ها تجزیه بشن. به نظرم نه. مثلن در مورد همین دورهمی به نظرم برای مخاطب این نوع دورهمی‌ها تفاوتی نمی‌کنه کدوم دورهمی رو شرکت کنه. مهم این هست که از مطالب ارایه شده استفاده کنه و یه شبکه‌سازی‌ای آخر سر انجام بده. به نظرم دادن راه‌کارهای موازی با رویکرد متفاوت ولی با هدف یکسان خیلی هم می‌تونه برای تمام افراد اون اکوسیستم مفید باشه.

اما همه این اتفاق‌ها شرط داره؛ شرطش این هست که یادمون نره تحمل کردن کافی نیست، باید نیازمند بودن‌مون رو به وجود افراد متفاوت در اکوسیستم استارتاپی شهرمون، درونی کنیم.