دیروز داشتم مطلبی رو می‌خوندم در مورد این سوال که «علت وجود ترمز در اتومبیل‌ها چی هستش؟» و فکر کردم که تو یادداشتی کوتاه اون رو با شما در میون بزارم.
اولین جوابی که به ذهن هر کسی میتونه برسه اینه که ترمز اتومبیل برای کاهش سرعت اون تعبیه شده. جواب درست به نظر می‌رسه. اما بیایین به موضوع از یه زاویه دیگه نگاه کنیم. فرض کنید که اتومبیل‌ها اصلن ترمز نداشتن، در این صورت احتمالن کسی نمی‌تونست با سرعتی بالاتر از ۲۰ کیلومتر در ساعت رانندگی کنه! می‌بینین حالا که زاویه دیدمون رو عوض کردیم می‌تونیم به سوال بالا جواب دیگه‌ای بدیم و بگیم: «برعکس! ترمز برای این تعبیه شده تا راننده بتونه با سرعت های خیلی بالا رانندگی کنه». من این زاویه رو بیشتر دوس دارم.
خوب تو دنیای توسعه نرم‌افزار شما نمی‌تونید با سرعت بالا محصول تولید کنین مگر اینکه اطمینان داشته باشین «ترمز»هایی برای احتیاط وجود دارن. این ترمز‌ها تو دنیای ما چی هستن؟ خیلی چیزا... تست‌های اتوماتیک، مستندسازی‌ها، بانک‌داده‌ی باگ و سایر مواردی که بدون اونها امکان توسعه سریع نرم‌افزار وجود نداره. فرض کنین که ابزاری مث تست رو از توسعه دهنده‌های پروژه‌ی کرومیوم بگیرن! به نظرتون باز هم می‌تونن با همین سرعت استانداردهای جدید وب را پیش ببرن و هر چند هفته یه بار نسخه جدیدی رو ارایه بدن؟
نکته مهم در مورد این «ترمز»ها این هستش که اغلب افراد به اونها به عنوان کاهنده‌های سرعت نگاه می‌کنن در حالی که با استدلال بالا به نظر می‌رسه چنین چیزی نیست و بلکه نتیجه نهایی کاملن عکس تصور اونها هستش.
اما موردی وجود داره و اون هم این هستش که این «ترمز»ها در ابتدای کار انرژی، مطالعه و حوصله بالایی رو می‌طلبه و به نظر می‌رسه قرار نیست به این زودی‌ها دانشمندان اون قرص جادویی‌ای رو که قراره بخوریمش و یه شبه حرفه‌ای بشیم رو اختراع بکنن ;)
توجه: ایده این مطلب مربوط به من نیس ولی ارزشش رو داشت که خلاصه وار در مورددش به فارسی بنویسم.
آرش هستم، آرش میلانی، هـکر و نینجای خوشحال‌سازی و عاشق کوه و دشت و هرگونه ادونچر و عضوی از تیم هیجان انگیز نارمند.
در مورد توسعه وب، برنامه‌نویسی، بهبود روند انجام کارها، طراحی برای تجربه‌کاربری بهتر و هر اونچه که برای یک هـکر میتونه مهم باشه می‌نویسم.
به هر دلیلی می‌تونین به آدرس me[at]arashmilani.com ایمیل بفرستین.
راستی می‌تونم به محض انتشار مطلبی جدید، از طریق ایمیل شما رو خبردار کنم.
کافی است ایمیلی با عنوان «نینجا من رو از نوشته‌هات خبر دار کن» یا شبیه اون برام بفرستین. به هر حال خودم قرار هست جوابش رو بدم نه یه برنامه کامپیوتری یا روبوت :)
نظرات خوانندگان این نوشته
پس بیشتر تلاش کن خوب نبود! الکی
نظری در این مورد دارید؟ خوشحال می‌شم اون رو برام ارسال کنید